Затвори ја рекламата

Стив Џобс го претстави првиот iPad на 27 јануари 2010 година, за време на внимателно следен воведен говор. Таблетот на Apple пред два дена ја прослави својата осма годишнина, а поради него на Твитер се појави интересен коментар од личност која тогаш работела во Apple. Ваквите инциденти обично треба да се земат со резерва, бидејќи секој може да ги измисли. Меѓутоа, во овој случај изворот на информацијата е потврден и нема причина да не се верува. Осум кратки твитови опишуваат како отприлика изгледал за време на развојот на првиот iPad.

Автор е Бетани Бонџорно, која започна да работи во Apple во 2008 година како менаџер на софтверски проекти. Набргу по приклучувањето, таа доби задача да го води делот за развој на софтвер за нов, и во тоа време, ненајавен производ. Подоцна дознала дека се работи за таблет, а останатото е историја. Но, поради годишнината од осум години, таа реши да објави осум интересни спомени кои ги има од овој период. Можете да го најдете оригиналниот извор на Твитер овде.

  1. Изборот на столот што стоеше на сцената за време на презентацијата беше неверојатно долг и детален процес. Стив Џобс донесе неколку варијанти на бои на столчето Le Corbusier LC2 на сцената и испита до најмалите детали како секоја комбинација на бои изгледа на сцената, како реагира на светлината, дали има доволно патина на вистинските места или дали е удобно за седење е седењето
  2. Кога Apple ги покани програмерите од трети страни да ги подготват првите неколку апликации за iPad, им беше кажано дека тоа ќе биде кратка посета и дека во суштина ќе пристигнат „за спин“. Како што подоцна се испостави, програмерите беа „заглавени“ во седиштето на Apple неколку недели, а поради неподготвеноста за таков престој, мораа да купат нова облека и други секојдневни потреби во супермаркетот.
  3. Програмерите споменати погоре беа чувани како око во главата. Тие одеа во групи кои беа надгледувани од вработените на Apple (дури и за време на викендите). Не им било дозволено да ги носат своите мобилни телефони или да користат WiFi мрежи на нивното работно место. iPad-ите со кои работеле биле скриени во посебни футроли кои не дозволувале преглед на целиот уред, само на дисплејот и основните контроли.
  4. Во еден момент за време на развојот, Стив Џобс одлучи дека сака да ја смени бојата на некои елементи на корисничкиот интерфејс во портокалова. Сепак, тоа не беше обична портокалова, туку сенката што Sony ја користеше на копчињата на некои од нивните стари далечински управувачи. Apple успеа да добие неколку драјвери од Sony и врз основа на нив беше обоен корисничкиот интерфејс. На крајот тоа не му се допадна на Џобс, па целата идеја беше отфрлена…
  5. Непосредно пред почетокот на божиќните празници во 2009 година (т.е. помалку од еден месец пред презентацијата), Џобс одлучил дека сака да има тапет за почетниот екран на iPad. Еден од софтверските инженери работеше на оваа функција за време на Божиќ за да биде готова кога ќе се врати на работа. Оваа функција дојде на iPhone со iOS 4 половина година подоцна.
  6. На крајот на 2009 година беше објавена играта Angry Birds. Во тој момент, малкумина имаа идеја колку голем хит ќе стане во следните неколку години. Кога вработените во Apple почнаа да ја играат во големи размери, сакаа тоа да биде играта Angry Birds која ќе послужи како демонстрација на компатибилноста на апликациите од iPhone до iPad. Сепак, оваа идеја не наиде на поддршка, бидејќи не сите го сметаа Angry Birds за нешто револуционерно.
  7. Стив Џобс имаше проблем со начинот на кој изгледаат елементите на корисничкиот интерфејс при лизгање, на пример на крајот на е-пошта, на крајот на веб-страница итн. На Џобс не му се допадна едноставната бела боја бидејќи наводно изгледала недовршена. Изгледот на UI требаше да биде комплетен, дури и на места на кои корисниците ретко наидуваат. Токму на овој импулс беше имплементирана старата позната текстура „платно“, која беше во позадина на корисничкиот интерфејс.
  8. Кога Џобс го претстави првиот iPad за време на главниот говор, имаше многу различни извици и изјави од публиката. Новинар кој седел зад авторот на овие спомени наводно гласно извикал дека тоа е „најубавата работа“ што некогаш ја видел. Ваквите моменти се врежани во меморијата многу длабоко, кога околината на овој начин реагира на работата што сте ја направиле.

Извор: Twitter

.